Start to newralgiczna, a zarazem owiana największą ilością legend faza lotu. Jednak opinie, jakoby start przy użyciu wózka był wyjątkowo trudny, są w większości nieprawdziwe. Po prostu wystarczy wykonywać go zgodnie z regułami sztuki i z należytą starannością. Podczas szkoleń staram się przekazywać wiedzę, którą zdobywałem latami, obserwując, jak piloci, zawodnicy z różnych stron świata, kompletnie nie znający się, nie posiadający często żadnej spisanej metodyki szkolenia, jak jeden mąż koniec końców wypracowują jeden i ten sam schemat startu, dzieląc go na trzy podstawowe etapy, gdzie od jednego do następnego można przejść wyłącznie, kiedy w naszym umyśle zapali się lampka „wykonane prawidłowo”.

W swojej wieloletniej praktyce spotkałem się z pewnym niepokojącym zjawiskiem (a nawet doświadczyłem go kiedyś osobiście), które dotyka chyba wszystkich pilotów na pewnym etapie, a które jest niejednokrotnie bezpośrednią lub pośrednią przyczyną wielu awarii i uszkodzeń (sprzętu i nie tylko). Mam tu na myśli zjawisko, które nazywa się „zbyt duże ciśnienie na latanie”. Niech każdy z szanownych czytelników pilotów zrobi wewnętrzny rachunek sumienia i przypomni sobie, ile razy dostał „chińskie ostrzeżenie” od rzeczywistości bądź bezdusznej grawitacji, kiedy w pośpiechu (bo warunki stygną, bo mam tylko godzinę, bo światło jest właśnie teraz najlepsze itp. itd.) szykował się do latania i… o czymś ważnym zapomniał… Nie zapięta taśma udowa, a może źle dokręcone śmigło? Albo nie zapięty rzep na koszu czy siatka? Albo torba zostawiona obok napędu, który po uruchomieniu wciąga ją niczym odkurzacz i przerabia na sieczkę ku uciesze gawiedzi i producentów śmigieł czy koszy. Każdy z nas, jak poszuka w pamięci, to znajdzie. Ciśnienie na latanie należy mieć pod stałą kontrolą, tak żeby nie miało ono wpływu na procedury przedstartowe. I nie mówię tu o procedurach, które ktoś gdzieś wypisał, ale o tych, które wpojono nam na kursie i które powinniśmy zawsze mieć w głowie. Od nich zależy nasze bezpieczeństwo, zdrowie i życie.

Postanowiłem odświeżyć opublikowaną już kiedyś serię artykułów na temat latania na trajce. Skąd ta decyzja? Ponieważ przesiadam się na trajkę. Zrobiłem kurs u „Dynamita” i zdałem egzamin. Teraz czekam tylko na nowe Świadectwo Kwalifikacji z nowym wpisem. Latanie na trajce tak mi się spodobało, że zacząłem rozglądać się za jakimś wózkiem. Nie wiem jeszcze jaki wózek wybiorę. Nie mam doświadczenia w tym temacie więc zaczynam się w niego „wgryzać”. Mam czas do wiosny i do tego czasu na pewno wybiorę dla siebie wyjątkowy sprzęt. Dobrze, że jest koniec sezonu – będę miał więcej czasu na wybór.

Opublikowany materiał nie jest nowy, gdyż przewijał się już wielokrotnie na innych stronach oraz nakładem drukowanym. Jednak wiedza tu zawarta jest na tyle cenna, że postanowiłem umieścić materiał ponownie. Aby uatrakcyjnić nieco stary materiał, zmieniłem nieznacznie wymagania techniczne stawiane trajce. Oczywiście są to wymagania Wojtka Pierzyńskiego (nie moje, bo o trajce jeszcze wiem jeszcze zbyt mało). Czytaj więcej...

1. Potrzebna dokumentacja
2. Wzory wypełnień dokumentów potrzebnych do egzaminu
3. Jakie dokumenty należy złożyć w przypadku, gdy Świadectwo Kwalifikacji (lub wpisane do niego uprawnienie) traci ważność?
4. Jakie dokumenty należy złożyć w przypadku kradzieży, zgubienia lub zniszczenia Świadectwa Kwalifikacji?

Nowe radio lotnicze NC55A pokaże firma Navcomm na Targach Lotnictwa Lekkiego Para Rudniki w ostatni weekend maja br. na lotniku Aeroklubu Częstochowskiego. Trwają ostatnie testy tego sprzętu, który będzie w sprzedaży jeszcze w tym sezonie.

– To kompilacja doświadczeń z poprzednich modeli łącząca najnowszą technologię z prostą, intuicyjną obsługą. To radio powinno zadowolić nawet najbardziej wybrednych użytkowników i pozwolić im jeszcze bezpieczniej uprawiać sporty lotnicze – mówi Andrzej Kijewski, właściciel Navcomm.

Firma ta działa w Polsce od 1997 roku. Specjalizuje się w produkcji awioniki lotniczej, głównie sprzętu do komunikacji i nawigacji lotniczej. Produkuje słuchawki lotnicze, radiostacje, laryngofony, interkomy, kaski ochronne wyposażone w zestawy do łączności, analogowe przyrządy do nawigacji lotniczej oraz przeróżne akcesoria. Czytaj więcej...

 

Jesienią ubiegłego roku, przy okazji służbowego wyjazdu, odwiedziłem firmę Motoparafly, która ma swoją siedzibę w Witnicy niedaleko Gorzowa Wielkopolskiego. Dzięki tej wizycie, mogłem osobiście przyjrzeć się produktom firmy. Dzięki wizycie, mogłem zobaczyć firmę, w której powstają naprawdę fantastyczne produkty. Motoparafly istnieje od 1997 roku. Tadeusz Filip, który jest jednocześnie konstruktorem oraz oblatywaczem, przedstawił mi swoje najnowsze konstrukcje. Firma znana jest w Polsce głównie jako producent napędu Solo-V. Po krótkim zapoznaniu się z ofertą, moją uwagę przykuła trajka. Pierwsze spojrzenie przywiodła mi na myśl wiele z dostępnych na rynku modeli. Ale już w chwilę po przyjrzeniu się z bliska, zachwyciłem się zastosowanymi w niej rozwiązaniami oraz perfekcyjnym wykonaniem. W zestawieniu z danymi technicznymi i próbami, które wykonaliśmy, sprzęt wywarł na mnie ogromne wrażenie. Pomyślałem, że warto przedstawić szerszej publiczności tak doskonały a jednocześnie mało znany na naszym rynku produkt – trajkę X-Max. Kilka godzin rozmawialiśmy nad szczegółami technicznymi. Wciąż zamęczałem Tadeusza nurtującymi mnie pytaniami. Wszystko skrzętnie notowałem i utrwalałem dźwiękowo. Wykonałem też kilka zdjęć, choć warunki atmosferyczne nie sprzyjały fotografowaniu.

 

• Nigdy nie uruchamiaj napędu ustawionego śmigłem w kierunku otwartych komór paralotni.
• Przed każdym lotem sprawdź szczelność zbiornika (korek wlewu) i przewodów paliwowych.
• Przed każdym lotem upewnij się, czy masz wystarczającą ilość paliwa. (Zawsze lepiej jest mieć zadużo, niż miałoby zabraknąć!)
• Sprawdź czy nie ma żadnych luźnych przedmiotów, mogących wpaść lub wkręcić się w śmigło podczas startu i/lub w locie. Przymocuj je lub zdemontuj.
• Jeśli zauważysz jakikolwiek, nawet niewielki problem lub mankament sprzętu, napraw go przed lotem!
• Wykonaj pełną listę kontrolną przed każym lotem.
• Staraj się wykonać kontrolę paralotni (linek) na ziemi, zanim podczepisz ją do karabinków. Przy nieudanej próbie startu jak najszybciej odwróć się. Nie dopuść, aby skrzydło lub linki spadły bezpośrednio na silnik, czy kręcące się śmigło.
• Zapnij kask zanim usiądziesz w uprzęży.
• Podczas lotu unikaj latania ponad drzewami, wodą, liniami energetycznymi, wszędzie tam, gdzie nie ma miejsca do lądowania, gdy silnik zawiedzie.
• Staraj się nie wlatywać w czyjeś lub swoje własne strugi za migłowe, szczególnie podczas lotów niskich.
• Nie puszczaj sterówek jeśli wykonujesz lot ponij 150 m, w przypadku awaryjnego lądowania możesz nie zdążyć wykonać niezbędnych manewrów.
• Nigdy nie ufaj swojemu silnikowi. Zawsze miej na uwadze możliwość nagłej awarii. Lataj na paralotni, nie na napędzie.
• Nie wykonuj nagłych ostrych zakrętów na wznoszeniu w kierunku przeciwnym do kierunku efektu do smigła. Grozi to przeciągnięciem! Jest to dopuszczalne tylko i wyłącznie wtedy, kiedy musisz skręcić by uniknąć kolizji.
• Unikaj niskich lotów z wiatrem. Radykalnie zmniejszają się wtedy twoje możliwości manewrów.
• Bądź czuły na wszelkie mechaniczne usterki, reaguj tak wcześnie, jak to możliwe. Każdy nowy dźwięk silnika lub wibracje mogą oznaczać usterkę. Wyląduj i sprawdź.
• Pamiętaj, nie każdy musi lubić dźwięk twojego silnika. Staraj się nie wykonywać lotów nad obszarami zamieszkałymi. Nie bądź uciążliwy dla innych.
 

Paralotniarstwo jest najłatwiejszym, najbezpieczniejszym i najtańszym sposobem samodzielnego unoszenia się w powietrzu. Dzięki temu stało się najszybciej rozwijająym się sportem lotniczym na świecie, dostępnym praktycznie dla każdego.

 

Grawitacja jest bezlitosna.